सहज सुचलेलं

"ये जो पब्लिक है ये सब जानती है ये जो पब्लिक है".. हे गाणं ऐकलं की मला नेहमी हिंदी पिक्चर अथवा कोणत्याही हिट फ्लॉप सिनेमाची आठवण येते. हॉलिवूडच्या स्टीवन स्पीलबर्ग पासून ते आत्तापर्यंतच्या नीरज पांडे पर्यंत कोणताही टॅलेंटेड अनुभवी आणि मुरलेला दिग्दर्शक असो, एखाद्या प्रथितयश निर्माता असो, अथवा सुपरस्टार असो, या पब्लिकचं मन असं काही ओळखू शकलेला नाही. जगाच्या पाठीवर बहुतेक असा कोणीही नसेल जो सिनेमा यायच्या आधी छातीठोकपणे सांगेल की हा पिक्चर सुपर डुपर हिट होईल. हां ! आता स्वतः स्वतःची फॅन फॉलोइंग फौज तयार करून तीन हजाराच्या वर स्क्रीनवर चित्रपट लावून शंभर-दोनशे करोडची लाल करणारे भाई लोक आहेत. पण ते काही सर्वसमावेशक हिट चित्रपटात गणले जात नाहीत, आणि अहो त्यांनाही ह्या पब्लिकनी "किक" मारलीच आहे की. तर, या पब्लिकची नस ओळखणे फारच कठीण. ज्या स्पीलबर्गच्या पहिला जुरासिक पार्क ला जगभर लोकांनी डोक्यावर घेतलं त्याचाच पुढचा जुरासिक ची काय अवस्था झाली ते सर्वश्रुत आहे. आपल्याकडे शोमन राजकपूर ला सुद्धा ज्या "संगम" बद्दल काहीच अपेक्षा नव्हती, तो पार पडदा फाडून सु

२०१८ मधे... सहज सुचलेलं.. रंगीबेरंगी कॉकटेल... 🍹 🍹 आपण एखाद्याला *द्रुष्टी*  🤓  देऊ शकतो पण...*द्रुष्टीकोन*  😇  नाही -- तुम्ही, एकदा का समोरच्या प्रत्येकाला "सर" म्हणायला शिकलात.. की.........."सरसर" वर पोहचतां। -- एकेकाळी *फोटो* *काढायला* माणूस ठेवायचे..आणि आता (_mobile मधून_) काढून *टाकायला* ठेवतात... -- कोकणस्थ कसा ओळखाल.... ज्याच्या हेडफोन कॉर्डचा आणि विचारांचा कधीही गुंता झालेला नसतो.. -- तेव्हा... आमच्या घरचा *गणपती* सध्या... आमचा घरचा *बाप्पा* -- साम्यवाद, समाजवाद, पुंजीवाद, राष्ट्रवाद ह्यांच्या पेक्षा *धन्यवाद* अधिक माणुसकी जपतो | -- सध्या जीला *ट्रोल* करण्याची हिंमत कोणात नाही अशी बहुमुल्य गोष्ट म्हणजे *पेट्रोल* -- प्रत्येक नाण्याच्या दोन बाजू असतात आपण ठरवायचं की आपल्या *छाप्याची* सिंहांची बाजू बघायची आहे का? *काट्याची* बघून ते पंचवीस पैशाचं का बंदा रुपाया ह्याची चिंता करायची आहे -- मी सच्चा सैनिक आहे आणि फक्त *मातोश्री* चे आदेश मानतो बायको म्हणते *You are Moma's Boy* -- *जळणे* हा गुणधर्म तसा वाईट नाही। फरक इतकाच की *जळून...* उदबत्ती सारखं .. *द

SELF MADE MAN The Person who proved this Statement 100% true. Re sharing my BDay wishes... "रूस्तम" अक्षयकुमार जेव्हा सच्चा Superstar actor चा पिक्चर येतो, तेव्हा.... १. "उडता" उडता फिल्म प्रदशर्शना आधी लीक झाली म्हणून बोंब होत नाही २. कुठल्याही समाजाच्या भावना दुखावल्या म्हणून आंदोलने होत नाहीत ३. भाई भैय्या सारखी कोटीच्या कोटी उड्डाणाची तद्दन चर्चा होत नाही ४. आणि हो प्रत्येक वेळी लग्न ठरलेल्या हिरोइन बरोबर 'दिलवाले' म्हणत बादशागिरी नाही ५. उगाच protin वाली body building ची हवा नाही...Original body देसी.. ६. 'जोहर' आणि 'चोप्रा' सारख्या hi fi बैनर ची लेबलं नाहीत ७. कपूर, बच्चन, रोशन सारखी पुण्याइ पाठीशी नाही तरीही माझ्यासारख्या असंख्य 'अक्षय' रसिकांना खात्री असते ती पिक्चर हिट होण्याची....कारण.. "ना हम अमिताभ, ना दीलीपकुमार, ना किसी हिरो के बच्चे...हम है सीधे साधे अक्षय अक्षय" © Milind Sahasrabudhe.

जश्या कवितेत चारोळ्या तश्या ह्या काही मनातल्या आरोळ्या.. १।। वहिवाटेवरचे खडे बोचत असतात  हळूहळू त्याचीच चटक लागते वळणावर मी एखादी नवी वाट शोधतो, काही बोचलं नाही, तर चुकलो की काय? वाटावे, इतकी चटक... २।। आनंदाश्रू वाहत असतात डोळ्यातून ओघळतात गालावरून विचित्र वाटते अचानक कारण, जीभेला त्या खार्या पाण्याचीच चव माहीत असते ३।। गर्दी मध्ये उत्साह आपल्या नावाचाच गजर सर्वच जण आपल्याकडे बघतायत... मला मात्र मुखवटे मागचे चेहरेच दिसत राहतात आणि आपसुकच पोकळ सुहास्य माझ्या चेहर्यावर मुखवटा चढवतं.. ---मिलिंद सं$बुध्दे

ने मजसी ने....।सागरा प्राण तळमळला.... तळमळला प्राण ऐकूनी तुमच्या आयुष्याची ज्ञाती बारा हजार प्रुष्ठांचे साहित्य लिहणारा एकमेव नेता अशी ख्याती। करून मुलाचा अंत्यसंस्कार चौथ्या वर्षी होईल का कोणाचे मन हर्षी, बैरीस्टर होवूनी ही तीसाव्या वर्षी । सत्तावीस वर्षे तुरुंगातली, जणू सत्तावीस नक्षत्रे हिंदू साहित्या मधली अखंड तळपत होता सरस्वतीचा सुर्य अंदमानाच्या क्षितिजावरती । हिंदू म्हणवुन घेणारे आम्ही, नाही कळला आम्हास तयाचा अर्थ "हिंदुत्व" लिहून तुम्ही दाखविलात माणुस धर्मातला परमार्थ । कालातीत होतात तुम्ही, वदलात तेहतीस कोटी देव नव्हे, तर गाय हा पशु उपयुक्त सर्वजनांच्या उध्दारा करीता पतितपावन बांधणारे द्रष्टे, तुम्ही जानव्याचे भक्त। ब्रिटिशांनी अजूनही जपले, तुमची वास्तु आणि ग्रंथ कार्य हळहळून म्हणती, आमच्या देशी का जन्माला नाही हा तेजोमय आर्य । ---मिलिंद सबुध्दे २६ फेब्रुवारी - स्वातंत्र्यवीर विदा सावरकर पुण्यतिथी निमित्त, माझे विनम्र अभिवादन।

आद्य हि भाषा, संस्कृत जीची जननी हिंदी, अरबी, पाली जीच्या भगीनी अटकेपार जीचा झेंडा रोवूनी पालक मरहाटा, आला जग जिंकोनी तीच्यात बाळातल्या *ळ* चा गोडवा तर बाणातल्या *ण* चा धारवा तीची अक्षरे मुळ बारा आणि बाराखडीत मांडलेला जगपसारा हा सारा अलंकार, उपहास, समास अश्या विविध तीच्या छटा जणू सौंदर्यवतीच्या चेहर्यावर घरंगळणार्या लोभस बटा तीच्या सामर्थ्याची काय सांगू मी कहाणी उलगडली भगवतगीता तीच्यातून संतांनी शुद्ध अशुद्ध अशी जीची समतोल बांधणी ओठी वसे ती, शिक्षीत असो वा अडाणी अशी ही आमची माय मराठी भाषा धमन्यात धावती तीच्या अभिमानाच्या रेषा ---मिलिंद सबुध्दे

कुठे आहात गड्यांनो, शोधतोय मी तुम्हाला तुमचं नेसर्गिक रंग रुप आणि भाबडेपणा दाखवायचा आहे माझ्या मुलाला बालपणी माझ्या, होतात तुम्ही रस्त्यावर, झाडांवर आणि अंगणात गोष्टी ऐकतांना तुमच्या, पाहायचो मी तुम्हालाच फक्त स्वप्नात पावसाळ्यात, भिजलेल्या पंखांनी शॉवर तुम्ही करायचात कुठल्यातरी छप्पराखाली काट्याकुट्यांच्या घरट्यात आनंदाने राहायचात गुडुप झालात माझ्या खिडकीच्या नभातून यारे या, परत यारे सारे, दाखवायची आहेत मला चिउ-काउ, राघू-मैना आणि फुलपाखरे नवीन वर्षी केलाय संकल्प, झाडे लावीन सर्वत्र अनेक ज्यावर बांधाल तुम्ही छोटं घरटं एक बहरेल तुमचा संसार तिथे रोज दिवसागणिक मुलाला नाही भेटलात तरी चालेल पण वाढवा माझ्या नातवाशी जवळीक। @ मिलिंद संबुध्दे

"हार कर जीतने वाले को बाजीगर कहैते है"। हया एका वाक्यामुळे आमच्या सारखे average 70% वाले सुध्दा स्वतःला extra ordinary समजू लागले..Thanks SRK "Friendship मै नो sorry नो thank you"  हे वाक्य धतींग करत म्हणता यावे म्हणून college canteen मध्ये चहा वडापाव पार्ट्या देउन, उधार्या झाल्या आमच्या.. पण आमचे भाग्य(श्री) कधीच उजळले नाही... "जुते दे दो पैसे ले लो".... ह्या गाण्यानंतर तर उगाच सगळ्याच लग्नात बूट लपवण्याचा shot सुरु झाला....आणि हम आप के है कौन म्हणत..आमच्या सारख्या मी मराठी वाल्यांनी जीजू शब्दाचे चींगम केले.. "मर गया राहुल"..... आमच्या college canteen मधे मग सचिन, सतीश, विकास वगैरे सगळेच राहुल.. गांधी नोट खर्च करु लागले... खरंच आता वाटतयं वय तर पागल है। "बडे बडे शहरो मै छोटी छोटी बाते होती रहती है".... Engineering second year M3 down, मग काय आपण टाकला हा डायलॉग ताईसमोर, बाबांनी मागून येउन जोरात मारलेली टप्पल अजून याद आती है। नंतर बर्याच वर्षांनी RRआबांना पण अनुभव आला.. पत्रकार खुर्ची ले जाएंगे... १४ फेब्रुवारी आणि पोर्णिमा