Skip to main content

१६ ऑगस्ट २०१८..........."अटलजी गेले". सर्वत्र बातमीचा महापुर, न्युज चैनल प्रथम कारण बिचारी प्रिंट मिडिया दुसऱ्या दिवशी

"अटलजी गेले". सर्वत्र बातमीचा महापुर, न्युज चैनल प्रथम कारण बिचारी प्रिंट मिडिया दुसऱ्या दिवशी. व्हाट्सएप वर, फेसबुकवर, सगळीकडे पब्लिक चं स्टेटस, फोटो, RIP, आदरांजली च्या भावना मुसळधार वाहत होत्या. इतक्या की सध्या केरळ मधे पडणारा पाऊस पण क्षणभर थबकला. अगदी साठ वर्षाच्या आजोबांपासून ते नुकतंच मिसुरडं फुटलेल्या नातवापर्यंत सगळेच हळहळले. खरोखर कालातीतच नेता होते अटलजी.
अंतयात्रेला प्रचंड जनसागर ओसंडून पसरला होता अगदी पोलीस एसपीजी कमांडोचा कडेकोट बंदोबस्तात. परंतु त्याचवेळेस सवासौ करोड भारतीयांच्या मनात जो मुक भवसागर उसळला होता तो कोणीच थांबवू शकणारं नव्हतं. तो चिरंतन राहील आणि भविष्यात विविध प्रसंगी तो डोळ्यातून झिरपेलच. काल कश्मीर ते कन्याकुमारी आणि कोलकता ते जामनगर पहिल्यांदाच गदगदलं.
स्वातंत्र्योत्तर काळात पक्षांच्या पलिकडे जाणारे जे नेते झाले त्यात अटलजी अव्वल नंबरात होते. त्याच्या वाटेला आलेल्या सत्तेचा विरोधकांनी नेहमी "तेरावा" घालण्याचा प्रयत्न केला, परंतु त्यांच्यातल्या अलगद मनाच्या कवीने त्या गोष्टी मनावर न घेता कायमच माणुसकीचा राजधर्म पाळला.
एक व्यक्ती अनेक पैलू, कोहिनूरला सुद्धा एवढे नसतील इतके. संघर्षातून सत्तेकडे हे वाक्य तंतोतंत जगणारे अटलजी.
साधारण ९२-९४ साली कॉलेज वयात अटलजी टिव्ही च्या माध्यमातून अधिक समजू लागले. लोकसभा राज्यसभा चे डिडि चैनल्स ह्यावरुन ऐकायला बघायला मिळू लागले. प्रमोद महाजन, बाळासाहेब अश्या राज्यातल्या आमोघ राजकारणी वक्त्यांमुळे ऐकण्याचा ओढा वाढला. आणि मग राष्ट्रीय पातळीवर अटलजींच्या भाषणांची गोडी वाटू लागली. १९९८ साली ते जेव्हा पंतप्रधान झाले तेव्हा पासुन तर त्याची भाषणं चुकवणं म्हणजे कायदेशीर गुन्हाच वाटू लागला. खुप काही कळत नव्हतं, जनसंघ, श्यामाप्रसाद, जयप्रकाश, हेडगेवार, पण एवढं मात्र नक्की समजत होते की हा त्याच्या पंक्तीत ला नेता आहे. अटलजी.
लोकमान्य, महात्मा, स्वातंत्र्यवीर, पंडीतजी, आम्ही पाहिले नाहीत, अनुभवले नाहीत. पण अटलजी, आडवाणीजी, इंदिराजी आणि बाळासाहेबांसारखी नेतृत्व ऐकायला, बघायला, वाचायला मिळाली हे आमचं भाग्यच. पुढची पीढी बहुतेक कमनशीबी.
बाळासाहेब आणि अटलजी दोन टोकाची व्यक्तीमत्व पण विचार, ध्यास धर्म एकच "हिंदुत्व".जणू टिळक आणि आगरकरच.
एकाने शुन्यातून संघटना काढली आणि एक संघटनेतून नंबर एकवर आला.
"तिरंगा" चा अभिमान हा विविध कलरची जैकेटस, झब्बे आणि पगड्या घालून मिरवायचा नसतो तर तो सदैव आपल्या दोन डोळ्यांच्या बाहुल्या मधे चमकवत ठेवायचा असतो हे कित्येक प्रसंगातून सिद्ध करणारे अटलजी.
एका पीढीने त्यांना घडतांना पाहिले, आमच्या पीढीने त्यांना इतरांना घडवतांना पाहिले आणि पुढच्या पीढीने त्यांनी घडवलेली माणसं पाहीली. त्यामुळे ह्या तीनही पीढ्यात तुमच्या बद्दल आदर आणि प्रेम दिसून आले.
सत्ताकारणासाठी नाही तर समाजकारणासाठी राजकारण करणारा शेवटचा नेता भारताने गमावला.
अटलजींचा बोलताना येणारा तो पॉझ फारच अश्वासक होता. तो पॉझ म्हणजे सध्या Leadership Skills मधे शिकवल जाणारं (Stefan Covey) don't React , do Respond चं उत्तम उदाहरणच.
पहिला बिगर कॉंग्रेसी, स्वबळावर आलेला पंतप्रधान हि भरारी फार मोठी होती. हयाचं महत्त्व तेच लोक जाणतात ज्यानी १९५० ते १९९० पर्यंत चा काळ आणिबाणी सकट अनुभवला आहे.
दोन खासदारांपासून ते संसदेच्या उच्च पदावर पोहचण्याचा तुमचा संघर्षमय प्रवास, हा राजकारणात समाजकारण करणाऱ्या कार्यकर्ता्यासाठी कुराण, बायबल आणि भगवद्गीता च आहे.
तुम्ही शरीराने जरी प्रुथ्वीतलावर आता नसलात तरी आमच्या मनात कायम जिवंत आहात अटलजी
भावनाऐ तो बहुत उभर कर आइ हैं।
लेकीन शब्दोंमे उसे जाया नहीं करूंगा।।
आपका विचार आपकी सोच,आदर्श से
देशभक्ती का जजबा मै अटल रखुंगा ।।
मै अटल रखुंगा ।।
-- मिलिंद सहस्त्रबुद्धे ©

Comments

Popular posts from this blog

रस्ता..

 रस्ता.. घरातून घाईघाईने निघतांना मनात काय काय चालू असतं ना. वेळेत पोहचू की नाही, वाटेत ट्रॅफिक चा शॉट नसेल ना. दुपारी लंच नंतर महत्वाची मिटींग आहे आज. त्यात काय दाखवायचं, काय बोलायचं. संध्याकाळी आल्यावर काय स्वयंपाक करायाचा... सकाळची पोळी भाजी पटापट आवरली. सगळ्यांना आवडते म्हणून कांदा टोमॅटो कोशिंबीर केली, त्यात जरा वेळ गेला.  परवा जेवताना मी आईला असं पटकन बोलायला नको होतं. सारखं मनात तेच येतयं, बघू जमलं तर योग्य वेळ बघून विषय क्लिअर करेन. असं असं बोललं तर? पण, आवडेल का तीला ते, नको जरा सामोपचाराने सविस्तर बोलू.  बापरे लाल पडला का? गेली इथंच ३ मिनिटे. पुढच्या चौकातला सिग्नल continued मिळाला तर बरं. वेळेत पोहचले म्हणजे झालं, मोठे सर यायच्या आत. वा सुटला बाबा, इथं जरा गाड्या कमी आहेत ते एक छान आहे. पुढच्या रविवारी ताई येणार घरी. त्यांना येताना कयानीचे केक आणायला सांगते. हल्ली कैम्पात जाणं होतंच नाही. ताई येणार म्हणजे घर चकाचक आवरणं आलं. नाहीतर सासुबाईंन समोरंच ऐकावं लागेल. हसुंच येतं मला दरवेळेस कितीही आवरलं तरी काही तरी असतंच त्यांचं.  "अहो अहो" आजोबा रस्त्यातच काय म...
"बंटी तेरा साबुन स्लो है क्या ?" इंग्रजांनी दीडशे वर्षे राज्य केले त्यांच्याकडून आपण खूप चांगल्या गोष्टी, चांगले गुण घेतले. महत्त्वाची म्हणजे जागतिक बोली आणि वापरली जाणारी इंग्रजी भाषा घेतली‌. हया शिकलेल्या भाषेमुळेच आज आपल्या देशाची प्रगती इतर देशांपेक्षा खूप पुढे आहे. इंग्रजांचे कित्येक कायदे आणि नियम अजूनही जसेच्या तसे आपल्याकडे विविध खात्यांमध्ये चालू आहेत. त्या साहेबाचा सुट टायचा पोषाख आपण घेतला आणि इतरही बरेच काही. परंतु महत्त्वाची अशी सार्वजनिक स्वच्छता टापटीप आणि शिस्त मात्र घेतली नाही. सार्वजनिक जीवनातील स्वच्छतेची शिस्त आपण घ्यायची विसरूनच गेलो किंवा कदाचित ती आपल्या रक्तात भिंनलीच नाही. उदाहरण द्यायचे झाले तर वरून अगदी सुट टाय चकाचक बूट घालून टापटीप असलेला माणूस, पण बूट आणि मोजे काढले तर घोट्याला झालेला खरूज उठून दिसावा अशी आपली अवस्था आहे. स्वच्छ शहराच्या विविध जाहिराती, रस्ते रंगवणे त्याच्यावर चित्र काढणे विविध पाट्या लावणे हे सर्व काही आपण  करत आहोत पण त्याच रस्त्यांवर त्याच्या मागच्या बाजूला गलिच्छ थुंकलेले, आणि घाण फेकलेल्या कचराकुंड्या नांदत आहेत. स्वच्छ...

१९९२ चे अमिताभ बच्चन

 १९९२ चे अमिताभ बच्चन  पुण्यातील बाजीराव रोडवरील महत्त्वाची खूण म्हणजे आमची नूमवि मुलांची शाळा होय. रस्त्यावरील शाळेच्या कमानीतून आत गेल्यावर लागतं ते एक भलं मोठं इथून-तिथून पसरलेले आडवं प्रवेशद्वार. साधारण पाच-सहा फूट उंचीचं हे गेट कायम लक्षात राहिलं. मधल्या सुट्टीत शाळेतून पळून जाताना ह्याच्यावरुनच उडी मारावी लागायची. मोठ्या सुट्टीत मुख्य प्रवेशद्वार बंद असायचं आणि आम्ही उजव्या किंवा डाव्या बाजूने असलेल्या छोट्या दरवाजातून ये-जा करत असू. शाळेच्या बाहेर जाण्याची मुख्य आकर्षण म्हणजे चिंच आणि पेरूची गाडी, लाल पांढऱ्या गोळ्या विकणारा तो लेंगा-टोपीवाला म्हातार बाबा. ५० पैशात मिळणारी पावभाजी आणि २५ पैशात मिळणारी भेळ. आहाहा! त्या सगळ्याची चव अजूनही जिभेवर रेंगाळत आहे.  प्रवेशद्वाराच्या मधोमध उभा राहिलं आणि समोर पाहिलं की शाळा म्हणजे अक्षरशः भव्य राजवाडा वाटतो. दोन्ही बाजूंनी काळ्या दगडात बांधलेली तीन मजली कौलारू भक्कम इमारत. ह्या सलग दोन्ही बाजूच्या इमारती जिथे एकत्र होतात ते मोठं प्रशस्त सभागृह. ह्याच सभागृहात दरवर्षी स्नेहसंमेलनातील गाजणारे कार्यक्रम म्हणजे, परचुरे सरां...