Skip to main content

बकेटलीस्टच्या निमित्ताने... परत पुन्हा माधुरी..........आजच बकेटलीस्ट पाहिला... माफ करा पहिली. अहो जेव्हा इतक्या वर्षांनी ती पुन्हा ७० एम एम च्या मराठी रुपेरी पडद्यावर

 बकेटलीस्टच्या निमित्ताने... परत पुन्हा माधुरी..........




आजच बकेटलीस्ट पाहिला... माफ करा पहिली. अहो जेव्हा इतक्या वर्षांनी ती पुन्हा ७० एम एम च्या मराठी रुपेरी पडद्यावर अवतरणार असेल, तर पिक्चर पहायला कोण जातो तुम्हीच सांगा. म्हणूनच मी वर म्हंटलं "पाहिला.. नाही पाहिली"
तीचं तेच मधाळ हास्य, तेच टपोरे बोलके डोळे, तोच मिश्कील पणा, तशीच अदा, तोच अभिनय आणि त्याच घायाळ करणाऱ्या अदा. गेली पंचवीस वर्ष वयाच्या विविध वळणांवर आम्ही भाळतोय तीच्यावर. सिनेमात तीचं सहज वावरणं आणि संपूर्ण सिनेमा तीच्या भोवतीच फिरणं म्हणजे आमच्या सारख्या रसिकांना पर्वणीच. सिनेमा पाहताना जाणवलं तीचं थोडं वय दिसायला लागलयं आता, पण चंदनाचं खोड कितीही जुनं झालं तरी त्याचा सुगंध कमीहोत नाही आणि वाईन जशी जितकी जुनी तितकी मधुर.
एक दोन तीन मधल्या केब्रे डान्स पासून ते ह्या सिनेमातील होउन जाउ द्या गाण्यातील न्रुत्या पर्यंत तीची सर्व गाणी डोळ्यासमोर झरकन आली.
अनेकविध सिनेमातल्या प्रत्येक न्रुत्यामधे तीचा संस्कारी संयम कायम दिसला. सैलाब मधील कोळी डान्स, राजा मधील आंखीयां चुराउ, बेटाची धकधक असेल किंवा मग चोली के पिछे फेम खलनायक. ती कधीच वल्गर दिसली नाही. ही तीची खासियत मधुबाला, नुतन आणि वहिदाच्या तोडीस तोड आहे. पुकार मधल्या के सरा सरा मधली जुगलबंदीत तर सिनेन्रुत्यामधील 'देव' प्रभुदेवाला सुध्दा जीच्या न्रुत्याची भुरळ पडली ती ही देवी माधुरी.
तेजाब, उत्तर दक्षिण, रामलखन, दिल, खलनायक, कोयला, इलाका सारख्या तद्दन मसालेदार सिनेमां पासून ते कौटुंबिक हम आप के है कोन तीने केला. चोप्रांच्या रोमांटीक स्टाईल दिल तो पागल है तीनी चक्क शाहरुख आणि करीश्मा असुन खाल्ला. नानाच्या प्रहार मधे डेरिंग करून विनामेकप सौंदर्य दाखवले, तर प्रकाश झा च्या म्रुत्युदंड सारखा वास्तववादी सिनेमा केला. अश्या विविध सिनेमात तीने तीचे नाणे खणखणीत वाजवले. मोदी सरकार ची 'जादू' आहे की नाही ची परीक्षा जसे पत्रकार दर निवडणूकीत घेतात, तशी तीच्या 'जादू' ची परीक्षा सिनेपत्रकारांनी वेळोवेळी घेतली, मात्र ती कायमच अव्वल ठरली.
नर्गिस ने जशी मदर इंडियापासुन साठच्या दशकात स्त्री प्रधान चित्रपटांची लाट निर्माण केली, अगदी तशीच माधुरी च्या बेटाने नव्वदीत आणली. करीयरच्या विविध टप्प्यावर तीचे अनेक अभिनेत्यां बरोबर नाव जोडण्यात आले. परंतु ही नावं मासिकांच्या कागदावर च राहिली. प्रत्यक्षात मात्र कोणीही तीला 'नावं' ठेवू शकले नाहीत. कदाचित हा तीच्यातल्या कोकणी मराठी संस्कारांचा परिणाम असेल.
दयावान मधे विनोद खन्नाची नायिका आणि काही वर्षांनी मोहोब्बत मधे अक्षय खन्नाची नायिका. खरंच तीच्या सम तीच.
नजाकत काय असते तीने देवदास मधे पुरेपूर दाखवली. अभिनयाचा बाप माणुस नाना समोर वजुद मध्ये तोडीस तोड उभी राहिली. अमिताभ, ऋषी कपुर पासुन खान त्रिकुट, खिलाडी कुमार, व्हाया रणबीर कपूर करत आता पार आमच्या मराठमोळ्या फास्टर फेणे सुमीत राघवनची नायिका हा तीचा भव्य प्रवास थक्क करणारा आहे.
हे सगळं करताना एक महत्त्वाचे म्हणजे, मधील दहा वर्षे एका नाऑन फिल्मी पण प्रथितयश डॉक्टर शी लग्न करून नेटाने संसार केला. दोन मुलांची आई आणि समर्पित ग्रुहीणी बनून अमेरिकेत वास्तव्य केले. खरंच किती कौतुक करायचे हीचे. अहो बॉलिवूड च्या स्टारडम पासुन दुर जाणे भल्या भल्या अभिनेत्रींना जमले नाही, परंतु हिने ते लीलया पेलले. आणि मैडम आता परत कमबॅक करून मार डाला म्हणायला मोकळ्या...
म्हणूनच अभिमान वाटतो आम्हाला माधुरी दीक्षित चा कारण...
ती मराठी मी मराठी
-मिलिंद संबुध्दे.

Comments

Popular posts from this blog

रस्ता..

 रस्ता.. घरातून घाईघाईने निघतांना मनात काय काय चालू असतं ना. वेळेत पोहचू की नाही, वाटेत ट्रॅफिक चा शॉट नसेल ना. दुपारी लंच नंतर महत्वाची मिटींग आहे आज. त्यात काय दाखवायचं, काय बोलायचं. संध्याकाळी आल्यावर काय स्वयंपाक करायाचा... सकाळची पोळी भाजी पटापट आवरली. सगळ्यांना आवडते म्हणून कांदा टोमॅटो कोशिंबीर केली, त्यात जरा वेळ गेला.  परवा जेवताना मी आईला असं पटकन बोलायला नको होतं. सारखं मनात तेच येतयं, बघू जमलं तर योग्य वेळ बघून विषय क्लिअर करेन. असं असं बोललं तर? पण, आवडेल का तीला ते, नको जरा सामोपचाराने सविस्तर बोलू.  बापरे लाल पडला का? गेली इथंच ३ मिनिटे. पुढच्या चौकातला सिग्नल continued मिळाला तर बरं. वेळेत पोहचले म्हणजे झालं, मोठे सर यायच्या आत. वा सुटला बाबा, इथं जरा गाड्या कमी आहेत ते एक छान आहे. पुढच्या रविवारी ताई येणार घरी. त्यांना येताना कयानीचे केक आणायला सांगते. हल्ली कैम्पात जाणं होतंच नाही. ताई येणार म्हणजे घर चकाचक आवरणं आलं. नाहीतर सासुबाईंन समोरंच ऐकावं लागेल. हसुंच येतं मला दरवेळेस कितीही आवरलं तरी काही तरी असतंच त्यांचं.  "अहो अहो" आजोबा रस्त्यातच काय मधेच उभे आ
"बंटी तेरा साबुन स्लो है क्या ?" इंग्रजांनी दीडशे वर्षे राज्य केले त्यांच्याकडून आपण खूप चांगल्या गोष्टी, चांगले गुण घेतले. महत्त्वाची म्हणजे जागतिक बोली आणि वापरली जाणारी इंग्रजी भाषा घेतली‌. हया शिकलेल्या भाषेमुळेच आज आपल्या देशाची प्रगती इतर देशांपेक्षा खूप पुढे आहे. इंग्रजांचे कित्येक कायदे आणि नियम अजूनही जसेच्या तसे आपल्याकडे विविध खात्यांमध्ये चालू आहेत. त्या साहेबाचा सुट टायचा पोषाख आपण घेतला आणि इतरही बरेच काही. परंतु महत्त्वाची अशी सार्वजनिक स्वच्छता टापटीप आणि शिस्त मात्र घेतली नाही. सार्वजनिक जीवनातील स्वच्छतेची शिस्त आपण घ्यायची विसरूनच गेलो किंवा कदाचित ती आपल्या रक्तात भिंनलीच नाही. उदाहरण द्यायचे झाले तर वरून अगदी सुट टाय चकाचक बूट घालून टापटीप असलेला माणूस, पण बूट आणि मोजे काढले तर घोट्याला झालेला खरूज उठून दिसावा अशी आपली अवस्था आहे. स्वच्छ शहराच्या विविध जाहिराती, रस्ते रंगवणे त्याच्यावर चित्र काढणे विविध पाट्या लावणे हे सर्व काही आपण  करत आहोत पण त्याच रस्त्यांवर त्याच्या मागच्या बाजूला गलिच्छ थुंकलेले, आणि घाण फेकलेल्या कचराकुंड्या नांदत आहेत. स्वच्छ

जिंदादिल...

जिंदादिल... टिव्हीवरील मुलाखतीत "तुमचे आवडते वक्ते किंवा नेते कोण, ज्यांच्याकडे पाहून तुम्ही भारावून गेलात?" असा प्रश्न जेव्हा प्रमोदजींना विचारला तेव्हा मला सहजच वाटलं की आता हे अटल बिहारी किंवा राष्ट्रीय स्वयंसेवक संघातील कोणी प्रथितयश नेतृत्वाचं नाव घेतील. पण माझा अंदाज साफ चुकला. प्रमोदजी म्हणाले "बापू काळदाते". कदाचित हे नाव त्यांच्या पिढीला विदर्भ -मराठवाडा किंवा महाराष्ट्रात नक्कीच माहिती असेल. मला फक्त एकच प्रश्न पडला की प्रमोद जी एवढे भारी तर मग बापू काळदाते काय माणूस असेल... प्रमोदजी महाजन, एक सतत हसत-खेळत सामोरं जाणारं आणि समोरून येणारं व्यक्तिमत्व. त्यांच्या हसण्यातच अशी काही जादू होती की बघितल्यावरच वाटायचं की हा माणूस समोरच्या कोणत्याही व्यक्तीला बाटलीत उतरवू शकतो. हो आणि ते तसंच होतं.  ती थोडी टिपिकल तलवार कट कम टिळक अशी मिक्स स्टाईलची मीशी, त्याच्याखाली मोठ्या अखिव हास्य दंतपंक्ती आणि बोलताना शर्करेची वाणी. खरंतर स्वतःचा कोणताही साखर कारखाना नसताना हा माणूस एवढा गोड बोलायचा की विचारू नका. ज्यांचे कारखाने आहेत त्यांची भाषा काय असते हे आपण नेहमी