आज आकाश च्या बाईक वर बसले आणि आकाश नी गाडी सिंहगड रोडवर सुसाट चालवायला सुरुवात केली.
का कुणास ठाउक, अचानक बाबाची आठवण आली. तो सुद्धा रस्ता मोकळा असला की असाच पळवायचा त्याची लाडकी यामहा 100. काय ते प्रेम त्या काळ्या ठेंगण्या ठुसक्या यामहावर. स्वतः च्या मुलीप्रमाणे जपायचा तीला. माझी धाकटी बहीणच जणू.
पुण्यात आल्यावर बाबांनी पहिली घेतलेली आणि शेवटपर्यंत तीच वापरली. काळापरत्वे आमच्या कडे दोन टु व्हीलर आणि एक मोठी फोर व्हीलर आली पण बाबाची यामहा कायम चालू कंडिशनमधे.तो वापरायचा आठवड्यात किमान दोन तीन वेळा.
का कुणास ठाउक, अचानक बाबाची आठवण आली. तो सुद्धा रस्ता मोकळा असला की असाच पळवायचा त्याची लाडकी यामहा 100. काय ते प्रेम त्या काळ्या ठेंगण्या ठुसक्या यामहावर. स्वतः च्या मुलीप्रमाणे जपायचा तीला. माझी धाकटी बहीणच जणू.
पुण्यात आल्यावर बाबांनी पहिली घेतलेली आणि शेवटपर्यंत तीच वापरली. काळापरत्वे आमच्या कडे दोन टु व्हीलर आणि एक मोठी फोर व्हीलर आली पण बाबाची यामहा कायम चालू कंडिशनमधे.तो वापरायचा आठवड्यात किमान दोन तीन वेळा.
मला, रोहीत आणि आईला यामहावर लांब लांब घेऊन जायचं त्याला फार आवडायचं. त्यात त्याला शान वाटायची. कोकणातील नागमोडी वाटा, महाबळेश्वर पसरणी घाट, भर पावसात आम्हाला भिजत फर्स्ट सेकंड टाकत सिंहगडावर नेलेलं अजुनही मनात घट्ट आहे.
तो कोणालाही ती वापरायला द्यायचा नाही, मला आठवतंय ते फक्त बाबाचा बेस्ट फ्रेंड सुहास काका कधीतरी चालवायचा.
दर रविवारी यामहा स्वच्छ धुवायची, आयलींग ग्रीसींग करायचं. आधी काही वर्ष साध्या आईल नी पुसुन चकाचक करायचा. पुढे मग त्याला बाइक शायनिंग क्रिम मिळाले. त्यांच्या परदेशातील मित्रांकडून खास मागवले होते. दसरा दिवाळी ला तर तीची ऐट काही औरच होती. जणू दरवर्षी ती नव्याने जन्म घ्यायची, फक्त नंबर प्लेट सोडून.
रविवारी जेव्हा तो तीच्या वर फिरायला बाहेर पडायचा. काळे कट शुज, पोलो टी शर्ट, जीन्स, त्या वेळी पैसे साठवून घेतलेला रे बैन गॉगल आणि चकाचक केलेली यामहा.. खरंच हीरो दिसायचा, होताच तो माझा पहिला हीरो.
सफाई दार चालवण्यात माहीर होता तो, कधीच गचके नाहीत आणि त्यांच्या मागे बसलं की गाडीच्या वेगाची नशा चढायची. आईकडून त्यांच्या लग्नाआधीचे बाईकचे किस्से ऐकून आम्ही खूप हसायचे रडायचो.
तो कोणालाही ती वापरायला द्यायचा नाही, मला आठवतंय ते फक्त बाबाचा बेस्ट फ्रेंड सुहास काका कधीतरी चालवायचा.
दर रविवारी यामहा स्वच्छ धुवायची, आयलींग ग्रीसींग करायचं. आधी काही वर्ष साध्या आईल नी पुसुन चकाचक करायचा. पुढे मग त्याला बाइक शायनिंग क्रिम मिळाले. त्यांच्या परदेशातील मित्रांकडून खास मागवले होते. दसरा दिवाळी ला तर तीची ऐट काही औरच होती. जणू दरवर्षी ती नव्याने जन्म घ्यायची, फक्त नंबर प्लेट सोडून.
रविवारी जेव्हा तो तीच्या वर फिरायला बाहेर पडायचा. काळे कट शुज, पोलो टी शर्ट, जीन्स, त्या वेळी पैसे साठवून घेतलेला रे बैन गॉगल आणि चकाचक केलेली यामहा.. खरंच हीरो दिसायचा, होताच तो माझा पहिला हीरो.
सफाई दार चालवण्यात माहीर होता तो, कधीच गचके नाहीत आणि त्यांच्या मागे बसलं की गाडीच्या वेगाची नशा चढायची. आईकडून त्यांच्या लग्नाआधीचे बाईकचे किस्से ऐकून आम्ही खूप हसायचे रडायचो.
कालांतराने मग रोहित ची नव्या स्टाइलची १५०सीसी घरी आली, पण बाबाला ती फारशी भावलीच नाही. तो कायम त्या RX100 च्या गप्पांतच रंगला.
बाबाची एक खास स्टाईल होती. यामहावर तो मुड मधे असला की "मै जिंदगी का साथ निभाता चला गया" हे गाणं हमखास गुणगुणारच किंवा मग किशोर चं "छोटासा घर होगा बादलो की छांव मै।"
असाच एक दिवस अचानक न सांगता त्या बादलांच्या घरात रहायला गेला ती काळी ठेंगणी यामहा मागे ठेवून...
असाच एक दिवस अचानक न सांगता त्या बादलांच्या घरात रहायला गेला ती काळी ठेंगणी यामहा मागे ठेवून...
--***--
---मिलिंद स$बुध्दे
No comments:
Post a Comment